تهدیدها و علل خفگی در کودکان (قسمت دوم)
بخش آموزشی سایت توت فرنگی با قسمت دوم و نهایی مقاله “تهدیدها و علل خفگی در کودکان” در خدمت شما عزیزان است.
در صورت بروز خفگی چه کار باید کرد؟
- درهر موقعیت اضطراری خفگی، باید به سرعت با اورژانس (۱۱۵) تماس گرفت.
در پایین، به نکاتی در مورد کنترل مواردی که ممکن است پیش بیاید اشاره شده است:
- زمانی که کودک دچار خفگی شده و سرفه میکند اما همچنان می تواند صحبت کرده و نفس بکشد به این معناست که راه تنفس او کاملا بسته نشده است. در این مواقع بهتر این است که کاری نکنید اما به دقت مراقب کودک باشید تا کاملا به حالت معمولی خود بازگردد. بعد از چندین بار سرفه کردن کودک به حالت نرمال خود برمیگردد. سعی نکنید به جسم گیرکرده در نای دست پیدا کنید. همچنین از زدن ضرباتی به پشت کودک جدا خودداری کنید. این کارها ممکن است جسم را به پایینتر فرستاده و مشکل را بدتر کند. با کودک بمانید و آرامش خود را تا اتمام این مشکل حفظ کنید.
- اگر کودک هوشیار است اما نمی تواند نفس بکشد، صحبت کرده و یا صدایی تولید کند و یا صورتش شروع به کبودشدن کرد، زمان مانور هایملیخ فرارسیده است. با ۱۱۵تماس گرفته و یا اگر کسی نزدیک است به او بگویید سریعا با ۱۱۵ تماس بگیرد. کشش های شکمی را درصورت آموزش شروع کنید. اگر شما و اطرافیانتان هیچکدام آموزش ندیده اید، منتظر رسیدن کمک بمانید.
- اگر کودک خفه شده و اکنون بی هوش است، برای کمک فریاد بزنید و با ۱۱۵ تماس بگیرید و یا به کسی که نزدیک است بگویید فورا با ۱۱۵ تماس بگیرد. سپس عملیات احیا (CPR) را درصورت آموزش دیدن شروع کنید. اگر شما و اطرافیانتان آموزشی ندیده اید، منتظر رسیدن کمک بمانید
چه زمانی به دکتر و یا اورژانس مراجعه کنم؟
بعد از هرخفگی جدی سریعا به اورژانس مراجعه کنید. همچنین در مواقع زیر نیاز است به دکتر و یا اورژانس مراجعه شود:
- سرفه های طولانی، جاری شدن اشک، خس خس کردن سینه، سختی در قورت دادن و تنفس سخت
- کبودشدن، عدم حرکت دست و پا و بی هوشی در زمان خفگی، حتی وقتی که به نظر میرسد همه چی تمام شده است.
- زمانی که فکرکردید کودک چیزی را مانند اسباب بازی یا باتری قورت داده است.
اگر کودک شما کاملا به حالت نرمال بازگشت دیگر نیازی به مراجعه نیست.
جلوگیری از خفگی
تمامی کودکان درمعرض خفگی هستند اما آنهایی که زیر۳ سال سن دارند آسیب پذیرتر هستند. این کودکان عادت به قراردادن اشیا درون دهانشان داشته و از آنجایی که راه تنفس کوچکتری دارند و با توجه به اینکه تجربه ای نیز در این زمینه ندارند تمام آن را قورت میدهند. با راه های زیر میتوانید خطر قورت دادن و خفگی را کاهش دهید:
- از غذاهایی که پتانسیل خفگی را دارند دوری کنید (هات داگ، دانه های انگور، دانه های انار، هویج های باریک، مغزیجات و …). این غذاها به اندازه راه عبوری کودک بوده و خطر را افزایش میدهد.
- در زمان خوردن، لقمه های کودک را بسیارکوچک تنظیم کنید. در واقع منظور این است که تمام غذاهای نام برده در قسمت قبل و تمام آنهایی که پتانسیل خفگی دارند را ب تکه های کوچک تقسیم کنید. مثلا دانه های انگور را به ۳قست و یا هات داگ را به ۵قسمت تقسیم کنید. به کودکانتان بیاموزید که هنگام غذا خوردن از صحبت و خنده دوری کنند.
- اسباب بازی ها و وسایل خانه نیز خطراتی برای خفگی ایجاد میکنند. حواستان به موارد ریز مانند سکه یا بخش های جداشدنی کوچک و ریز وسایل بزرگتر باشید. همواره خم شده و زمین را از این وسایل ریز پاکسازی کنید.
- وسایل و اسباب بازی های مناسب تهیه و خریداری کنید. همواره بازه سنی درج شده بر روی کالا را مشاهده کنید. بعضی از آنها قسمت های ریزی دارند که باعث خفگی میشوند. اگر میخواهید بفهمید که وسیله ای کوچک است یا خیر آن را از لوله دستمال توالت عبوردهید تا مطمئن شوید هست یا خیر! اگر عبور کند یعنی بسیار ریز است.
ارسال نظر شما